ἠγαπηκότες ὦμεν

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ἠγαπηκότες ὦμεν < πληθ. του ἠγαπηκώς (μετοχή παρακ. ἀγαπάω) + ὦμεν (< α΄ πρ. πληθ. υποτακτ. ενεστ. του ρηματος εἰμί)

Ρηματικός τύπος

• α΄πρόσωπο πληθ. υποτακτικής ενεργητικού παρακειμένου του ρήματος ἀγαπάω (όλα τα πρόσωπα: ἠγαπηκώς ὦ, ἠγαπηκώς ᾖςἠγαπηκώς ᾖ, ἠγαπηκότες ὦμεν, ἠγαπηκότες ἦτε, ἠγαπηκότες ὦσιν)

→ δείτε τη λέξη  ἀγαπάω