ἐπάρουρος

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ἐπάρουρος < ὁ ἐπὶ τῆς ἀρούρης

Επίθετο

ἐπάρουρος, -ος, -ον

• αυτός που βρίσκεται πάνω στη γη