χαλιφροσύνη

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	χᾰλιφροσῠνα-
ονομαστική	ἡ	χαλιφροσύνη	αἱ	χαλιφροσύναι
γενική	τῆς	χαλιφροσύνης	τῶν	χαλιφροσυνῶν
δοτική	τῇ	χαλιφροσύνῃ	ταῖς	χαλιφροσύναις
αιτιατική	τὴν	χαλιφροσύνην	τὰς	χαλιφροσύνᾱς
κλητική ὦ!		χαλιφροσύνη		χαλιφροσύναι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		χαλιφροσύνᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		χαλιφροσύναιν
Το φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
1η κλίση, ομάδα 'γνώμη', Κατηγορία 'δίκη' όπως «βελόνη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

χαλιφροσύνη < χαλίφρων + -σύνη

Ουσιαστικό

χαλιφροσύνη, -ης θηλυκό

• (άπαξ λεγόμενον) απερισκεψία, επιπολαιότητα, έλλειψη φρόνησης

  ※  8ος πκε αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ὀδύσσεια, 16 (π. Ἀναγνωρισμὸς Ὀδυσσέως ὑπὸ Τηλεμάχου.), στίχ. 310 (309-310)

  «ὦ πάτερ, ἦ τοι ἐμὸν θυμὸν καὶ ἔπειτά γ᾽, ὀΐω, | γνώσεαι· οὐ μὲν γάρ τι χαλιφροσύναι γέ μ᾽ ἔχουσιν·

  «Πατέρα, το φρόνημά μου σύντομα θα το γνωρίσεις — | δεν είμαι πάντως αχαλίνωτος.

  Μετάφραση σε πεζό (2006): Δημήτρης Ν. Μαρωνίτης, @greek‑language.gr

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη χαλίφρων

Πηγές

• χαλιφροσύνη - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• χαλιφροσύνη - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.