τσαρούχι
Νέα ελληνικά (el) επεξεργασία
| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | το | τσαρούχι | τα | τσαρούχια |
| γενική | του | τσαρουχιού | των | τσαρουχιών |
| αιτιατική | το | τσαρούχι | τα | τσαρούχια |
| κλητική | τσαρούχι | τσαρούχια | ||
| Οι καταλήξεις -ιού, -ια, -ιών προφέρονται με συνίζηση. | ||||
| Κατηγορία όπως «τραγούδι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία
επεξεργασία
- τσαρούχι < μεσαιωνική ελληνική τσαρούχιν < παλαιά τουρκική çaruk (> τουρκική çarık (σανδάλι με πέτσινη σόλα))[1]
Προφορά
επεξεργασία
- ΔΦΑ : /t͡saˈɾu.çi/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : τσα‐ρού‐χι
Ουσιαστικό
επεξεργασία
τσαρούχι ουδέτερο
- υπόδημα, συνήθως με φούντα, που φορούσαν οι Έλληνες χωρικοί και οι τσολιάδες
- υπόδημα σύμβολο των ευζώνων της προεδρικής φρουράς
Συγγενικά επεξεργασία
- τσαρουχάδικο
- τσαρουχάς
- Τσαρούχι (τοπωνύμιο)
επώνυμα:
Εκφράσεις επεξεργασία
- έχω ένα στόμα σαν τσαρούχι / το στόμα μου είναι σαν τσαρούχι / το στόμα μου έγινε τσαρούχι
- με τα τσαρούχια
Δείτε επίσης επεξεργασία
-
τσαρούχι στη Βικιπαίδεια
Μεταφράσεις
επεξεργασία
Αναφορές
επεξεργασία
- ↑ τσαρούχι - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.