τριχίασις

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	τριχίασῐς	αἱ	τριχιάσεις
γενική	τῆς	τριχιάσεως	τῶν	τριχιάσεων
δοτική	τῇ	τριχιάσει	ταῖς	τριχιάσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	τριχίασῐν	τὰς	τριχιάσεις
κλητική ὦ!		τριχίασῐ		τριχιάσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		τριχιάσει
γεν-δοτ	τοῖν		τριχιασέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

τριχίασις < τριχιά(ω) / τριχιῶ + -σις

Ουσιαστικό

τριχίασις, -εως θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

• (ιατρική) τριχίαση

  ≈ συνώνυμα: τριχισμός

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη θρίξ

Πηγές

• τριχίασις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.