συνέλευσις

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	συνέλευσῐς	αἱ	συνελεύσεις
γενική	τῆς	συνελεύσεως	τῶν	συνελεύσεων
δοτική	τῇ	συνελεύσει	ταῖς	συνελεύσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	συνέλευσῐν	τὰς	συνελεύσεις
κλητική ὦ!		συνέλευσῐ		συνελεύσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		συνελεύσει
γεν-δοτ	τοῖν		συνελευσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συνέλευσις (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική συν- + ἔλευσις < συνέρχομαι < θέμα στο ἐλεύσομαι, μέλλοντας του ἔρχομαι

ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇘ νέα ελληνικά: συνέλευση

Ουσιαστικό

συνέλευσις θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

1. συνάντηση, συγκέντρωση
   1. συνουσία
   2. γάμος
2. συνδυασμός πραγμάτων
3. (γραμματική) συναίρεση ή κράση

Συγγενικά

• συνελαύνω
• συνέρχομαι

→ και δείτε τις λέξεις σύν, ἔλευσις, ἐλεύσομαι και ἔρχομαι

Πηγές

• συνέλευσις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.