σίελος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	σίελος	οι	σίελοι
γενική	του	σιέλου	των	σιέλων
αιτιατική	τον	σίελο	τους	σιέλους
κλητική		σίελε		σίελοι
Κατηγορία όπως «άνθρωπος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σίελος < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή σίελος < αρχαία ελληνική σίαλος

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈsi.e.los/

τυπογραφικός συλλαβισμός : σί‐ε‐λος

Ουσιαστικό

σίελος αρσενικό

• (λόγιο) το σάλιο

  ※ Τὰ παιδία, ἄνιπτα τὰ πλεῖστα, ὅπως ἦσαν συνηθισμένα, ἔπτυον εἰς τὰς παλάμας των, ὕγραινον κι’ ἔτριβον τὰς χεῖρας μὲ τὸν σίελον, διὰ νὰ φανῶσι νιμμένα. (Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, Η δασκαλομάννα, 1894)

Άλλες μορφές

• σίαλος

Μεταφράσεις

    σίελος

→ δείτε τη λέξη σάλιο