πυρκαϊά

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	πυρκαϊᾱ́	αἱ	πυρκαϊαί
γενική	τῆς	πυρκαϊᾶς	τῶν	πυρκαϊῶν
δοτική	τῇ	πυρκαϊᾷ	ταῖς	πυρκαϊαῖς
αιτιατική	τὴν	πυρκαϊᾱ́ν	τὰς	πυρκαϊᾱ́ς
κλητική ὦ!		πυρκαϊᾱ́		πυρκαϊαί
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πυρκαϊᾱ́
γεν-δοτ	τοῖν		πυρκαϊαῖν
1η κλίση, Κατηγορία 'στρατιά' όπως «στρατιά» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πυρκαϊά < πῦρ → και δείτε τη λέξη καίω • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;  

Ουσιαστικό

πυρκαϊά, -ᾶς (ιωνικός τύπος : πυρκαϊή)

1. ποιητική λέξη για την φωτιά
2. τόπος όπου ανάβουν το πυρ,
3. νεκρική πυρά
4. ο εμπρησμός
5. η αγριελιά, που βλασταίνει από ελιά που έχει καεί
6. η φλόγα του έρωτα

Πηγές

• πυρκαϊά, πυρκαιά - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.