πρόσκλιση
Νέα ελληνικά (el) επεξεργασία
| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | η | πρόσκλιση | οι | προσκλίσεις |
| γενική | της | πρόσκλισης* | των | προσκλίσεων |
| αιτιατική | την | πρόσκλιση | τις | προσκλίσεις |
| κλητική | πρόσκλιση | προσκλίσεις | ||
| * παλιότερος λόγιος τύπος, προσκλίσεως | ||||
| Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία
επεξεργασία
- πρόσκλιση < ελληνιστική κοινή πρόσκλισις[1] < αρχαία ελληνική προσκλίνω < πρός + κλίνω
Ουσιαστικό
επεξεργασία
πρόσκλιση θηλυκό
- (αρχαιοπρεπές, κυριολεκτικά, μεταφορικά) η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του προσκλίνω
Συγγενικά επεξεργασία
Μεταφράσεις
επεξεργασία
πρόσκλιση
|
|
Αναφορές
επεξεργασία
- ↑ πρόσκλισις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
Πηγές
επεξεργασία
- πρόσκλιση - Αναστασιάδη - Συμεωνίδη, Άννα (2003). Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής. Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη. (συντομογραφίες)