πριμάτος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	πριμάτος	οι	πριμάτοι
γενική	του	πριμάτου	των	πριμάτων
αιτιατική	τον	πριμάτο	τους	πριμάτους
κλητική		πριμάτε		πριμάτοι
Κατηγορία όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πριμάτος < μεσαιωνική ελληνική πρίμας < λατινική primas / primus

Ουσιαστικό

πριμάτος αρσενικό

• (θρησκεία) εκκλησιαστικός τίτλος που αποδίδεται σε επίσκοπο ως διοικητικώς επικεφαλής συγκεκριμένης ευρύτερης περιφέρειας

Μεταφράσεις

    πριμάτος

μεσαιωνικά ελληνικά : πρίμας πολωνικά : prymas (pl)

Πηγές

• πριμάτος - Αναστασιάδη - Συμεωνίδη, Άννα (2003). Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής. Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη.  (συντομογραφίες)