παθογόνος

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

παθογόνος < λόγιο ενδογενές δάνειο: γαλλική pathogène < πάθος + -γόνος

Επίθετο

παθογόνος, -α/-ος, -ο(ν)

1. (ιατρική) που είναι αιτία μιας ασθένειας

   παθογόνα μικρόβια

Μεταφράσεις

    παθογόνος

ολλανδικά : ziekteverwekkend (nl), pathogeen (nl)