ορθογράφος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο/η	ορθογράφος	οι	ορθογράφοι
γενική	του/της	ορθογράφου	των	ορθογράφων
αιτιατική	τον/την	ορθογράφο	τους/τις	ορθογράφους
κλητική		ορθογράφε		ορθογράφοι
Κατηγορία όπως «ζωγράφος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ορθογράφος < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή ὀρθογράφος. Συγχρονικά αναλύεται σε ορθο- + -γράφος

Προφορά

ΔΦΑ : /oɾ.θoˈɣɾa.fos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ορ‐θο‐γρά‐φος

Ουσιαστικό

ορθογράφος αρσενικό ή θηλυκό

• που γράφει χωρίς ορθογραφικά λάθη

  ≠ αντώνυμα: ανορθόγραφος

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις ορθογραφία, ορθός και γραφή

Μεταφράσεις

    ορθογράφος