οντάριο

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	οντάριο	τα	οντάρια
γενική	του	ονταρίου & οντάριου	των	ονταρίων
αιτιατική	το	οντάριο	τα	οντάρια
κλητική		οντάριο		οντάρια
Κατηγορία όπως «πρόσωπο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

οντάριο < (ον) οντ-  + υποκοριστικό επίθημα -άριο, (μαρτυρείται από το 1888)

Προφορά

ΔΦΑ : /onˈda.ɾi.o/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ο‐ντά‐ρι‐ο

Ουσιαστικό

οντάριο ουδέτερο

• (μειωτικό) άτομο ουδεμίας αξίας, ο τιποτένιος, ο ασήμαντος

Αντώνυμα

• ανθρωπάκι
• ανθρωπάριο

Μεταφράσεις

    οντάριο

→ δείτε τις λέξεις τιποτένιος και ασήμαντος

Πηγές

• Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)