ομοτονία

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	ομοτονία	οι	ομοτονίες
γενική	της	ομοτονίας	των	ομοτονιών
αιτιατική	την	ομοτονία	τις	ομοτονίες
κλητική		ομοτονία		ομοτονίες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ομοτονία < (διαχρονικό δάνειο) μεσαιωνική ελληνική ὁμοτονία < ελληνιστική κοινή ὁμοτονέω < αρχαία ελληνική ὁμότονος < ὁμοῦ + τείνω

Προφορά

ΔΦΑ : /o.mo.toˈni.a/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ο‐μο‐το‐νί‐α

Ουσιαστικό

ομοτονία θηλυκό

1. (παρωχημένο) ομόνοια
2. (λόγιο) το να έχει κάτι τον ίδιο τόνο με κάτι άλλο, την ίδια ένταση ή δύναμη

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις ομότονος, ομού, τόνος και τείνω

Μεταφράσεις

    ομοτονία

Πηγές

• «ομότονος (& ομοτονία)» - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)