ξενηλατέω

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ξενηλατέω < ξένος + ἐλαύνω

Ουσιαστικό

ξενηλατέω-ξενηλατῶ

1. διώχνω τους ξένους, αυτούς που έχουν άλλη πατρίδα
2. (μεταγενέστερο) εξορίζω πολίτες

   ...μετὰ τιμωρίας ἀπέθνησκον, οἱ δὲ διαφυγόντες ἐκ πάσης ἐξενηλατοῦντο τῆς Ἑλλάδος : {όσοι μέμφονταν τη βασιλική οικογένεια των Μακεδόνων )σκοτώνονταν σκληρά και όσοι ξέφευγαν εξορίζονταν από όλα τα μέρη της Ελλάδας

Συγγενικά

• ξενηλασία