μυοσωτίς

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	μυοσωτίς	αἱ	μυοσωτίδες
γενική	τῆς	μυοσωτίδος	τῶν	μυοσωτίδων
δοτική	τῇ	μυοσωτίδῐ	ταῖς	μυοσωτίσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	μυοσωτίδᾰ	τὰς	μυοσωτίδᾰς
κλητική ὦ!		μυοσωτίς*		μυοσωτίδες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		μυοσωτίδε
γεν-δοτ	τοῖν		μυοσωτίδοιν
Με βραχύ γιώτα στο θέμα -ίς -ίδος. * Κατά τη Γραμματική του Smyth, η κλητική ενικού χωρίς το -ς
3η κλίση, Κατηγορία 'πατρίς' όπως «πατρίς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μυοσωτίς (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική μῦς (ποντίκι) + οὖς (αφτί)

Ουσιαστικό

μυοσωτίς θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

• (φυτό)
  1. Asperugo procumbens στον Διοσκουρίδη (Dsc. 2.183.)
  2. η μυοσωτίδα, το μη με λησμόνει

     ≈ συνώνυμα: μυὸς ὦτα

Πηγές

• μυοσωτίς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.