μιτάρι

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	μιτάρι	τα	μιτάρια
γενική	του	μιταριού	των	μιταριών
αιτιατική	το	μιτάρι	τα	μιτάρια
κλητική		μιτάρι		μιτάρια
Οι καταλήξεις -ιού, -ια, -ιών προφέρονται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «τραγούδι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μιτάρι < ελληνιστική κοινή μιτάριον < αρχαία ελληνική μίτος

Ουσιαστικό

μιτάρι ουδέτερο

• (ιδιωματικό) εξάρτημα του αργαλειού με το οποίο μετακινούνται τα νήματα του στημονιού, για να περνάει η σαΐτα

Συγγενικά

• μιτάρωμα
• μιταρώνω
• → δείτε τη λέξη μίτος

Μεταφράσεις

    μιτάρι