μανιάζω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

μανιάζω < (μεταπλασμός) μεσαιωνική ελληνική μαν(ίζω) + -ιάζω < αρχαία ελληνική μαίνομαι

Ρήμα

μανιάζω

1. νευριάζω πάρα πολύ
2. γίνομαι σφοδρός και ορμητικός

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	μανιάζω	μάνιαζα	θα μανιάζω	να μανιάζω		μανιάζοντας
β' ενικ.	μανιάζεις	μάνιαζες	θα μανιάζεις	να μανιάζεις	μάνιαζε
γ' ενικ.	μανιάζει	μάνιαζε	θα μανιάζει	να μανιάζει
α' πληθ.	μανιάζουμε	μανιάζαμε	θα μανιάζουμε	να μανιάζουμε
β' πληθ.	μανιάζετε	μανιάζατε	θα μανιάζετε	να μανιάζετε	μανιάζετε
γ' πληθ.	μανιάζουν(ε)	μάνιαζαν μανιάζαν(ε)	θα μανιάζουν(ε)	να μανιάζουν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		μάνιασα	θα μανιάσω	να μανιάσω		μανιάσει
β' ενικ.		μάνιασες	θα μανιάσεις	να μανιάσεις	μάνιασε
γ' ενικ.		μάνιασε	θα μανιάσει	να μανιάσει
α' πληθ.		μανιάσαμε	θα μανιάσουμε	να μανιάσουμε
β' πληθ.		μανιάσατε	θα μανιάσετε	να μανιάσετε	μανιάστε
γ' πληθ.		μάνιασαν μανιάσαν(ε)	θα μανιάσουν(ε)	να μανιάσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω μανιάσει	είχα μανιάσει	θα έχω μανιάσει	να έχω μανιάσει
β' ενικ.	έχεις μανιάσει	είχες μανιάσει	θα έχεις μανιάσει	να έχεις μανιάσει
γ' ενικ.	έχει μανιάσει	είχε μανιάσει	θα έχει μανιάσει	να έχει μανιάσει
α' πληθ.	έχουμε μανιάσει	είχαμε μανιάσει	θα έχουμε μανιάσει	να έχουμε μανιάσει
β' πληθ.	έχετε μανιάσει	είχατε μανιάσει	θα έχετε μανιάσει	να έχετε μανιάσει
γ' πληθ.	έχουν μανιάσει	είχαν μανιάσει	θα έχουν μανιάσει	να έχουν μανιάσει

Μεταφράσεις

    μανιάζω