λείψανον

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	λείψανον	τὰ	λείψανᾰ
γενική	τοῦ	λειψάνου	τῶν	λειψάνων
δοτική	τῷ	λειψάνῳ	τοῖς	λειψάνοις
αιτιατική	τὸ	λείψανον	τὰ	λείψανᾰ
κλητική ὦ!		λείψανον		λείψανᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		λειψάνω
γεν-δοτ	τοῖν		λειψάνοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

λείψανον < (λείπω) λειψ- + -ανον

Ουσιαστικό

λείψανον, -ου ουδέτερο

1. απομεινάρι, υπόλοιπο

   για τα λείψανα των νεκρών, δείτε τον πληθυντικό λείψανα

2. ερείπιο

Πηγές

• λείψανον - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• λείψανον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.