κόπωσις

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	κόπωσῐς	αἱ	κοπώσεις
γενική	τῆς	κοπώσεως	τῶν	κοπώσεων
δοτική	τῇ	κοπώσει	ταῖς	κοπώσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	κόπωσῐν	τὰς	κοπώσεις
κλητική ὦ!		κόπωσῐ		κοπώσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		κοπώσει
γεν-δοτ	τοῖν		κοπωσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κόπωσις (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική κοπόω + -σις

Ουσιαστικό

κόπωσις

• (ελληνιστική κοινή) κόπωση, καταπόνηση

  ※  οὐκ ἔστιν περασμός, καὶ μελέτη πολλὴ κόπωσις σαρκός (⌘ Παλαιά Διαθήκη, Εκκλησιαστής, 12)

Πηγές

• κόπωσις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.