κυνάγχη

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	η	κυνάγχη
γενική	της	κυνάγχης
αιτιατική	την	κυνάγχη
κλητική		κυνάγχη
Κατηγορία όπως «νίκη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κυνάγχη < αρχαία ελληνική κυνάγχη < κύων (: σκύλος) + ἄγχω (: πνίγω) από παραλλαγή σε συνάγχη προέρχεται το συνάχι

Προφορά

ΔΦΑ : /ciˈnaŋ.çi/

Ουσιαστικό

κυνάγχη θηλυκό, μόνο στον ενικό

1. (ιατρική) φλεγμονή του φάρυγγα που προκαλεί δυσκολία στην αναπνοή και την κατάποση, συνάχι
2. (ειδικότερα) ασθένεια των σκύλων που προκαλεί φλόγωση των πνευμόνων και μπορεί να καταλήξει σε θάνατο

Μεταφράσεις

    κυνάγχη

ρωσικά : ангина (ru) -->