κουφάλα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	κουφάλα	οι	κουφάλες
γενική	της	κουφάλας	των	κουφαλών
αιτιατική	την	κουφάλα	τις	κουφάλες
κλητική		κουφάλα		κουφάλες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κουφάλα < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική κουφάλα

Κουκουβάγια μέσα σε κουφάλα δέντρου.

Κουφάλα δοντιού.

Προφορά

ΔΦΑ : /kuˈfa.la/

τυπογραφικός συλλαβισμός : Κου‐φά‐λα

Ουσιαστικό

κουφάλα θηλυκό

1. κοίλωμα που σχηματίζεται σε κορμό δέντρου
2. (μεταφορικά) τρύπα σε δόντι
3. (κακόσημο, υβριστικό) μέτριος υβριστικός χαρακτηρισμός
4. (κατ’ επέκταση, μεταφορικά) καταφερτζής, άτομο που βρίσκει τρόπους να ξεφεύγει από κακοτοπιές

Παράγωγα

• κουφαλιάρης
• κουφαλίτσα

Συγγενικά

• κούφιος
• κουφός
• κωφός
• κωφάλαλος
• κουφαίνω
• Κουφάλα (τοπωνύμιο)
• κουφαλιάζω
• κουφαλιασμένος
• κούφος
• κουφότητα
• κουφώνω

Μεταφράσεις

    τρύπα δέντρου