κνήμη

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	κνήμη	οι	κνήμες
γενική	της	κνήμης	των	κνημών
αιτιατική	την	κνήμη	τις	κνήμες
κλητική		κνήμη		κνήμες
Κατηγορία όπως «νίκη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κνήμη < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική κνήμη

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈkni.mi/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κνή‐μη

Ουσιαστικό

Τα οστά της κνήμης (1): η κνήμη (2), μπροστά, και η λεπτότερη περόνη πίσω

κνήμη θηλυκό

1. (ανατομία) το τμήμα του ποδιού που εκτείνεται από το γόνατο μέχρι την ποδοκνημική άρθρωση (αστράγαλο)
2. οστό του ποδιού, στο μπροστινό μέρος της γάμπας

   ≈ συνώνυμα: αντικνήμιο, καλάμι

Συγγενικά

• αντικνήμιο
• κνημίδα
• μεσοκνήμιο
• περικνημίδα
• ποδοκνημικός

Δείτε επίσης

• γάμπα
• περόνη
• μηρός
• πόδι

Μεταφράσεις

    κνήμη

αγγλικά : shin (en), tibia (en) γαλλικά : 1. mollet (fr) 2. tibia (fr) πολωνικά : 1. podudzie (pl); 2. piszczel (pl) ρωσικά : голень (ru) -->

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	κνήμη	αἱ	κνῆμαι
γενική	τῆς	κνήμης	τῶν	κνημῶν
δοτική	τῇ	κνήμῃ	ταῖς	κνήμαις
αιτιατική	τὴν	κνήμην	τὰς	κνήμᾱς
κλητική ὦ!		κνήμη		κνῆμαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		κνήμᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		κνήμαιν
1η κλίση, ομάδα 'γνώμη', Κατηγορία 'γνώμη' όπως «γνώμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

→ ζητούμενο λήμμα

Συγγενικά

• κνήμαργος
• κνημίς & συγγενικά
• κνημός
• (Χρειάζεται επεξεργασία)

Πηγές

• κνήμη - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• κνήμη - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.