καταληκτικώς

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

καταληκτικώς < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή καταληκτικῶς. Συγχρονικά αναλύεται σε καταληκτικ(ός) + -ώς.

Επίρρημα

καταληκτικώς

• (παρωχημένο) καταληκτικά

Πηγές

• «καταληκτικός» (& καταληκτικά, -ώς) - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)