καρκίνωσις

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	καρκίνωσῐς	αἱ	καρκινώσεις
γενική	τῆς	καρκινώσεως	τῶν	καρκινώσεων
δοτική	τῇ	καρκινώσει	ταῖς	καρκινώσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	καρκίνωσῐν	τὰς	καρκινώσεις
κλητική ὦ!		καρκίνωσῐ		καρκινώσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		καρκινώσει
γεν-δοτ	τοῖν		καρκινωσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

καρκίνωσις (ελληνιστική κοινή) < καρκινόω / καρκινῶ + -σις < αρχαία ελληνική καρκίνος

Ουσιαστικό

καρκίνωσις θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) καρκίνωση, ανάπτυξη καρκινώματος

Πηγές

• καρκίνωσις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.