κακολογιάζω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

κακολογιάζω < μεσαιωνική ελληνική κακολογιάζω

Ρήμα

κακολογιάζω

1. (λαϊκότροπο) σκέφτομαι (να κάνω) κάτι κακό
2. (λαϊκότροπο) κακολογώ

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	κακολογιάζω	κακολόγιαζα	θα κακολογιάζω	να κακολογιάζω		κακολογιάζοντας
β' ενικ.	κακολογιάζεις	κακολόγιαζες	θα κακολογιάζεις	να κακολογιάζεις	κακολόγιαζε
γ' ενικ.	κακολογιάζει	κακολόγιαζε	θα κακολογιάζει	να κακολογιάζει
α' πληθ.	κακολογιάζουμε	κακολογιάζαμε	θα κακολογιάζουμε	να κακολογιάζουμε
β' πληθ.	κακολογιάζετε	κακολογιάζατε	θα κακολογιάζετε	να κακολογιάζετε	κακολογιάζετε
γ' πληθ.	κακολογιάζουν(ε)	κακολόγιαζαν κακολογιάζαν(ε)	θα κακολογιάζουν(ε)	να κακολογιάζουν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		κακολόγιασα	θα κακολογιάσω	να κακολογιάσω		κακολογιάσει
β' ενικ.		κακολόγιασες	θα κακολογιάσεις	να κακολογιάσεις	κακολόγιασε
γ' ενικ.		κακολόγιασε	θα κακολογιάσει	να κακολογιάσει
α' πληθ.		κακολογιάσαμε	θα κακολογιάσουμε	να κακολογιάσουμε
β' πληθ.		κακολογιάσατε	θα κακολογιάσετε	να κακολογιάσετε	κακολογιάστε
γ' πληθ.		κακολόγιασαν κακολογιάσαν(ε)	θα κακολογιάσουν(ε)	να κακολογιάσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω κακολογιάσει	είχα κακολογιάσει	θα έχω κακολογιάσει	να έχω κακολογιάσει
β' ενικ.	έχεις κακολογιάσει	είχες κακολογιάσει	θα έχεις κακολογιάσει	να έχεις κακολογιάσει
γ' ενικ.	έχει κακολογιάσει	είχε κακολογιάσει	θα έχει κακολογιάσει	να έχει κακολογιάσει
α' πληθ.	έχουμε κακολογιάσει	είχαμε κακολογιάσει	θα έχουμε κακολογιάσει	να έχουμε κακολογιάσει
β' πληθ.	έχετε κακολογιάσει	είχατε κακολογιάσει	θα έχετε κακολογιάσει	να έχετε κακολογιάσει
γ' πληθ.	έχουν κακολογιάσει	είχαν κακολογιάσει	θα έχουν κακολογιάσει	να έχουν κακολογιάσει

Μεταφράσεις

    κακολογιάζω