εκκυβεύω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

εκκυβεύω < (καθαρεύουσα) ἐκκυβεύω < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἐκκυβεύω (παίζω στα ζάρια, διακυβεύω)

Προφορά

ΔΦΑ : /e.ciˈve.vo/

τυπογραφικός συλλαβισμός : εκ‐κυ‐βεύ‐ω

Ρήμα

εκκυβεύω, αόρ.: εκκύβευσα, παθ.φωνή: εκκυβεύομαι, π.αόρ.: εκκυβεύθηκα/εκκυβεύθην

• (νομικός όρος) βγάζω από την κληρωτίδα τους λαχνούς που κερδίζουν

Συνώνυμα

• κληρώνω

Συγγενικά

• εκκύβευση

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	εκκυβεύω	εκκύβευα	θα εκκυβεύω	να εκκυβεύω		εκκυβεύοντας
β' ενικ.	εκκυβεύεις	εκκύβευες	θα εκκυβεύεις	να εκκυβεύεις	εκκύβευε
γ' ενικ.	εκκυβεύει	εκκύβευε	θα εκκυβεύει	να εκκυβεύει
α' πληθ.	εκκυβεύουμε	εκκυβεύαμε	θα εκκυβεύουμε	να εκκυβεύουμε
β' πληθ.	εκκυβεύετε	εκκυβεύατε	θα εκκυβεύετε	να εκκυβεύετε	εκκυβεύετε
γ' πληθ.	εκκυβεύουν(ε)	εκκύβευαν εκκυβεύαν(ε)	θα εκκυβεύουν(ε)	να εκκυβεύουν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		εκκύβευσα	θα εκκυβεύσω	να εκκυβεύσω		εκκυβεύσει
β' ενικ.		εκκύβευσες	θα εκκυβεύσεις	να εκκυβεύσεις	εκκύβευσε
γ' ενικ.		εκκύβευσε	θα εκκυβεύσει	να εκκυβεύσει
α' πληθ.		εκκυβεύσαμε	θα εκκυβεύσουμε	να εκκυβεύσουμε
β' πληθ.		εκκυβεύσατε	θα εκκυβεύσετε	να εκκυβεύσετε	εκκυβεύστε
γ' πληθ.		εκκύβευσαν εκκυβεύσαν(ε)	θα εκκυβεύσουν(ε)	να εκκυβεύσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω εκκυβεύσει	είχα εκκυβεύσει	θα έχω εκκυβεύσει	να έχω εκκυβεύσει
β' ενικ.	έχεις εκκυβεύσει	είχες εκκυβεύσει	θα έχεις εκκυβεύσει	να έχεις εκκυβεύσει
γ' ενικ.	έχει εκκυβεύσει	είχε εκκυβεύσει	θα έχει εκκυβεύσει	να έχει εκκυβεύσει
α' πληθ.	έχουμε εκκυβεύσει	είχαμε εκκυβεύσει	θα έχουμε εκκυβεύσει	να έχουμε εκκυβεύσει
β' πληθ.	έχετε εκκυβεύσει	είχατε εκκυβεύσει	θα έχετε εκκυβεύσει	να έχετε εκκυβεύσει
γ' πληθ.	έχουν εκκυβεύσει	είχαν εκκυβεύσει	θα έχουν εκκυβεύσει	να έχουν εκκυβεύσει

    Παθητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	εκκυβεύομαι	εκκυβευόμουν(α)	θα εκκυβεύομαι	να εκκυβεύομαι
β' ενικ.	εκκυβεύεσαι	εκκυβευόσουν(α)	θα εκκυβεύεσαι	να εκκυβεύεσαι
γ' ενικ.	εκκυβεύεται	εκκυβευόταν(ε)	θα εκκυβεύεται	να εκκυβεύεται
α' πληθ.	εκκυβευόμαστε	εκκυβευόμαστε εκκυβευόμασταν	θα εκκυβευόμαστε	να εκκυβευόμαστε
β' πληθ.	εκκυβεύεστε	εκκυβευόσαστε εκκυβευόσασταν	θα εκκυβεύεστε	να εκκυβεύεστε	εκκυβεύεστε
γ' πληθ.	εκκυβεύονται	εκκυβεύονταν εκκυβευόντουσαν	θα εκκυβεύονται	να εκκυβεύονται
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		εκκυβεύθηκα	θα εκκυβευθώ	να εκκυβευθώ		εκκυβευθεί
β' ενικ.		εκκυβεύθηκες	θα εκκυβευθείς	να εκκυβευθείς	εκκύβευσου
γ' ενικ.		εκκυβεύθηκε	θα εκκυβευθεί	να εκκυβευθεί
α' πληθ.		εκκυβευθήκαμε	θα εκκυβευθούμε	να εκκυβευθούμε
β' πληθ.		εκκυβευθήκατε	θα εκκυβευθείτε	να εκκυβευθείτε	εκκυβευθείτε
γ' πληθ.		εκκυβεύθηκαν εκκυβευθήκαν(ε)	θα εκκυβευθούν(ε)	να εκκυβευθούν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	έχω εκκυβευθεί	είχα εκκυβευθεί	θα έχω εκκυβευθεί	να έχω εκκυβευθεί
β' ενικ.	έχεις εκκυβευθεί	είχες εκκυβευθεί	θα έχεις εκκυβευθεί	να έχεις εκκυβευθεί
γ' ενικ.	έχει εκκυβευθεί	είχε εκκυβευθεί	θα έχει εκκυβευθεί	να έχει εκκυβευθεί
α' πληθ.	έχουμε εκκυβευθεί	είχαμε εκκυβευθεί	θα έχουμε εκκυβευθεί	να έχουμε εκκυβευθεί
β' πληθ.	έχετε εκκυβευθεί	είχατε εκκυβευθεί	θα έχετε εκκυβευθεί	να έχετε εκκυβευθεί
γ' πληθ.	έχουν εκκυβευθεί	είχαν εκκυβευθεί	θα έχουν εκκυβευθεί	να έχουν εκκυβευθεί

Μεταφράσεις

    εκκυβεύω

Πηγές

• ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .