αναρτήρας

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	αναρτήρας	οι	αναρτήρες
γενική	του	αναρτήρα	των	αναρτήρων
αιτιατική	τον	αναρτήρα	τους	αναρτήρες
κλητική		αναρτήρα		αναρτήρες
Κατηγορία όπως «αγώνας» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αναρτήρας (μαρτυρείται από το 1888) (καθαρεύουσα) ἀναρτήρ (ως μετάφραση για την κρεμάστρα < *ἀναρτητήρ με (απλολογία) < αρχαία ελληνική ἀναρτ(ῶ) / ἀναρτάω, ἀναρτη- + -τήρ > -τήρας μεταφραστικό δάνειο από τη γαλλική suspenseur

Ουσιαστικό

αναρτήρας αρσενικό

• (λόγιο) εξάρτημα όπου κρεμάμε κάτι, σε ειδική ορολογία
  1. (βοτανική) αναρτήρας σπέρματος
  2. (ιατρική)
     1. αναρτήρας οσχέου, σουσπανσουάρ
     2. αναρτήρας έλξης (βοηθητικός μηχανισμός στήριξης, έλξης, ανύψωσης)

Μεταφράσεις

    αναρτήρας

γαλλικά: suspenseur (fr)