Τίρναβος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	Τίρναβος	οι	Τίρναβοι
γενική	του	Τίρναβου & Τιρνάβου	των	Τίρναβων & Τιρνάβων
αιτιατική	τον	Τίρναβο	τους	Τίρναβους & Τιρνάβους
κλητική		Τίρναβε		Τίρναβοι
Οι δεύτεροι τύποι, παλιότεροι, λόγιοι. Συνήθως στον ενικό.
Κατηγορία όπως «καρδινάλιος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Τίρναβος < σλαβικής προέλευσης трнова (ακανθώδης) < трн (αγκάθι) < πρωτοσλαβική *tьrnъ < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *tr̥nom / *(s)ter-n-

Κύριο όνομα

Τίρναβος αρσενικό

• (πόλη) άλλη γραφή του Τύρναβος

  ※  Έτσι οι μέρες εκεί­νες έμειναν βαθιά χαραγμένες στη μνήμη των κατοίκων του Τιρνάβου, καθώς και της Τσαρίτσανης, οι οποίοι αναγκάστηκαν να σκορπιστούν σε διά­φορα μέρη. (Απόστολος Βακαλόπουλος, Ιστορία του Νέου Ελληνισμού, τ. Εʹ, Η μεγάλη Ελληνική Επανάσταση (1821–1829), Οι προϋποθέσεις και οι βάσεις της (1813–1822), Θεσσαλονίκη 1980, σελ. 462.)

Συγγενικά

• Τίρνα / Τύρνα